نام:علی اصغر فیاض بخش
نام پدر:محمدعلی
تاریخ تولد:1344
تحصیلات:فوق دیپلم
شغل:معلم
تاریخ ومحل شهادت:17/1/1365 –فاو
سخن رابانام خدایی که انسان راخلق کردآغاز می کنم،بانام خدایی که انسان راازخون بسته آفرید،خدایی که انسان راطوری آفرید که جریان خلقتش وتحولات آفرینش انسان خود درس بسیار بزرگی برای خود انسان است.
به نام خالقی که راه رادرپیش پای مخلوق خود می گذارد،خدایی که ازهمان اوایل خلقت بشروموجودات دیگرراهی مشخص برای به کمال رسیدن آن ها آفریده است ویکی ازنعمت های بسیار بزرگ که خداوند نصیب بشر کرده است،همین است که به مجرد خلق شدن بشرراه خوب بشناسد وپس ازنتیجه گیری های عقلانی وغلبه برهوا،هوس ونفس خویش قدم دراین راه بگذارد.
خوشا آنان که توانستند راه خوب راازبد تشخیص دهندوخودرابه آن کمال نهایی مورد نظر برسانندودرصف اولیاء الله قرار گیرندوخودوخدارابشناسندوپس از شناخت خود وخدا عاشق خدا شوند ودرنتیجه خدانیز عاشق آنان شودومشخص است برای همه که اگرکسی خداوندعاشق اوشد چه پاداش نیکووبی نظیری خداوند برایش درنظر می گیرد،پاداشی که هم بنده راضی وخشنود است وهم خداوند راضی وخشنود می شود.
برادران وخواهران محترم؛امروز باید برای نجات اسلام وپایداری احکام الهی شهیدشدباآنکه بایدزنده ماند تااین که شهیدی باشیم برای آینده ی اسلام.
آری،بایدخداراشکرگزارباشیم که من رادرصف بندگان صالح وبندگان مومن قرارداده است،اگرچه خودهیچ رنگ وبویی ازمومنان ویاران حسین زمان ندارم ولی همین که درداخل آن ها هستم می بایست که همرنگ جماعت باشم وخودبه خودکارهای بقیه روی من اثرمی گذارد وامیدوارم که این اثرات باعث ساختگی من شود وخداوند مرایاری کندتااین که دراعماق وجود،انقلاب ودگرگونی اساسی رخ دهدتابتوانیم درظاهر وباطن خودرابسازم که واقعا بنده ای باشم از بندگان صدیق خداوند ان شاء الله.
دل همیشه درطلب همدردی است که راز درونی خود رابیان کند ودردهای خویش راباهم درد دیگری به میان بگذارد،دل می خواهدکه دردهای خودراازخودبزدایدولی درهمه ونه به همه دل ،بلکه دل هایی که طاقت نگه داشتن راز ماودردها راداشته باشد.
وازهمه مهم تر سلام بر هجرت،سلام بردوری، برآنچه یادآور خاطرات شیرین وجاودانی وبامعنویت است که بابرخی ازاولیاءخداطی مدت کوتاهی سپری کردم،سلام برانچه که ماراازاین دنیا می برد ودل رامتوجه آخرت ودنیای باقی می سازد،سلام برآن کسانی که زندگیشان الگویی برای مابود،سلام برآنان که رزمشان وزهدشان پشتوانه ی اسلام بود وبازهم سلام برجدایی؛چراکه جدایی زنده کننده ی آن ها خاطرات خوب وزیبایی است که ازاولیاء خدابرایمان به ارث رسیده است،ولی کجا می شود پیدا کرد؟چطور میشود که دل به مطلوب اصلی خویش دست یابد؟دل پرازدرداست ولی صاحب دل چطور؟آیاصاحب دل مانندهمان کسانی است که دل درطلب آن هاست؟
باکمی دقت فهمیده ام که از ان چه ازدست آن درعذابم ،همین است که خود قابل ندارم که تاکنون دوستی رابرای خودنگه دارم.(ازماست که برماست)آری ،علت این همه عذاب درونی ،همین است که خود ؛همان طوری که دراول سخن گفتم دربیراهه هستم وازطرف اصلی درراه مستقیم،آری خودم ازحال خودخبردارم ومقصرراخودم می بینم؛می دانم که علت این همه بدبختی چیست؛می دانم که ازقافله عقب مانده ام وبرای رسیدن به آن ها بایدخیلی زیاد تلاش کنم وکجا آن اراده وتصمیم عقلانی والهی،کجاآن قدرت ونیروی ایمانی که بتواند برهوای نفس پیروز گردد،بایدبگویم که آن نیروی ایمان لازم وکافی که وجودم نیاز به آن دارد،نیست،بلکه قلبم حجاب دار شده است که خود این حجاب ازبین بردنش ومبارزه بااین پوشش هایی که برقلبم است خودکاری دشواراست وازعهده ی خودم برنمی آیدمگراین که خداونددست مرابگیرد،متاسفانه مغلوب هوای نفس شده است ودرد بالای دردرا به این ها می گویند؛
ولی درعین حال چون به خداوند امیددارم ناامیدنیستم که اگر خداوند بخواهد کمکم کند می تواند چه کنم که گناهانم زیاد است وطاعات وعبادتم قابل توجه نیست که لااقل بتوانم نظر خداوند رابه خود جلب کنم. والسلام علی اصغر فیاض بخش 
وصیت نامه ی کامل شهیدعزیزعلی اصغرفیاض بخش